Οι μαμάδες παραδέχονται πως την περίοδο μετά τη γέννηση του παιδιού τους δεν είναι τίποτα όπως το φαντάστηκαν..
Δε με προειδοποίησε κανείς για το πόσο δύσκολη είναι η περίοδος των κολικών. Πόση υπομονή πρέπει να δείξεις στα ξενύχτια προσπαθώντας να ηρεμήσεις ένα απαρηγόρητο μωρό που κλαίει.
Δε με προειδοποίησε κανείς για τις μαστίτιδες, για τις μανούλες που θηλάζουν.. Κάποιες φορές μπορεί το μωράκι κάπου να τεμπελιάσει στο θηλασμό ή να χαθεί κάποιος θηλασμός. Τότε το στήθος μπορεί να πρηστεί πολύ γρήγορα χωρίς να γίνει αμέσως αντιληπτό, να κοκκινησει, να προκαλέσει πυρετό..
Και όταν αυτό συμβεί θα χρειαστεί με θήλαστρο να ξελαφρώσει και με ντουζάκι τοπικά στη περιοχή να ανακουφιστεί η μαμά. Μια διαδικασία αρκετά στρεσογόννα. Και έπειτα να συνεχίσει υπομονετικά το θηλασμό…
Κανείς δε μου είπε πως πονάει τόσο πολύ ο θηλασμός. Και αυτός ο πόνος κρατάει πολλές ημέρες, 10-15..δε μπορώ να θυμηθώ. Ένας πόνος σαν να σε τρυπούν βελόνες. Ανατριχιαστικός, καμία σχέση με αυτό που σου λένε. Αν καταφέρεις να τον υπομείνεις, μετά τον πρώτο μήνα, γίνεται η πιο εύκολη διαδικασία.
Πόση χαρά δημιουργεί η αναμονή για να σε φωνάξει το παιδί σου μαμά, και όταν συμβεί δεν το παρατηρείς καν… Και μετά από λίγο καιρό το ακούς κάθε δευτερόλεπτο της μέρας!
Με προειδοποίησαν αλλά δεν είχα καταλάβει ποτέ πόσο δύσκολο θα είναι να αποδεχτώ πως δε θα έχω ποτέ ξανά προσωπικό χρόνο.
Έχω ακούσει μαμάδες που λένε να χορτάσουμε ύπνο γιατί μετά τη γέννηση δεν ξανακοιμόμαστε ποτε πια όπως πριν, αλλά δεν είχα καταλάβει τί σήμαινε αυτό
Κανείς δεν παραδέχτηκε πως δεν είναι όλα ροζ και συννεφάκια. Είναι μια δύσκολη περίοδος για κάθε μαμά. Κανείς δε μου είπε πως είναι οκ να νιώθεις κάπως περίεργα και δυσάρεστα κάποιες φορές.
Κανείς δε με προειδοποίησε ότι είναι φυσιολογικό το μωρό να μην “έχει πρόγραμμα” και να θέλει να θηλάσει κάθε μισή ώρα. Ότι είναι φυσιολογικό να έχεις νεύρα και άγχος. Ότι όταν θες να θηλάσεις πρέπει να έχεις αυτοπεποίθηση ότι θα τα καταφέρεις γιατί η πρώτη εύκολη συμβουλή είναι “δώσε μπουκάλι”. Ότι είναι σημαντικό να ζητάς βοήθεια, από τον ανθρώπό σου, τη μαμά σου, όποιον μπορείς, να νιώθεις ότι δεν είσαι μόνη.
Κανείς δε μου είπε πως υπάρχει κέντρο υποστήριξης θηλασμού. Μέχρι που έγινα μαμά και το έμαθα επειδή ρώτησα. Ήμουν τυχερή γιατί μετά πολλές μαμάδες θέλησαν να με βοηθήσουν με τις απορίες μου. Όπως ας πούμε γιατί κανείς δε μου είπε και δε με προειδοποίησε οτι το μωρό μπορεί να μένει στο στήθος και να θηλάζει για ώρες ολόκληρες, 5,6 ώρες χωρίς να σταματάει. Και πως όλες αυτές τις ώρες θα χρειαστεί να μένω άγρυπνη, καθιστή, και να με παίρνει ο ύπνος αγκαλιά με το μωρό.
Τα κιλά της εγκυμοσύνης φεύγουν γρήγορα, αν και η κοιλιά μπορεί να παραμείνει για πάντα. Θέλει πολύ κόπο και καθημερινά ασκήσεις για τους κοιλιακούς.
Κανείς δε μου είπε πως η καισαρική θα αλλάξει την όψη της κοιλιάς μου και του αφαλού μου..
Δεν με είχε προειδοποιήσει κάνεις για την ανάρρωση μετά τον τοκετό… παρότι γέννησα φυσιολογικά, τα πράγματα σε μένα δεν ήταν εύκολα στην πρώτη γέννα.
Κανείς δεν μου είπε, ή ίσως με προειδοποίησε απ’έξω απ΄έξω η κουμπάρα μου, πως η αλλαγή είναι τεράστια, η ζωή δεν είναι δική μου πλεον. Κάθε ώρα της μέρας μου ανήκει στο παιδί μου, και κάνω μεγάλες προσπάθειες να αφιερώσω λίγο χρόνο και σε μένα.
Οτι θα χρειάζομαι απαραίτητα τη βοήθεια της μαμάς μου.
Αντιθέτως, όλοι μάς είπαν οτι θα αγαπάμε απεριόριστα το μωρό μας, πράγμα που ισχύει. Γιατί στο τέλος όσο δύσκολα και να είναι, η απεριόριστη, ανιδιοτελής αγάπη σου μένει. Τα άλλα τα ξεχνάς.
