Άσκηση απενεργοποίησης των αισθήσεων

“It is entirely possible that behind the perception of our senses, worlds are hidden of which we are unaware.” Albert Einstein

(Το κείμενο που ακολουθεί, προέκυψε από ένα άρθρο στο site www.enlightened-consciousness.com)

Οι αισθήσεις μας υπάρχουν για να μπορούμε να αντιληφθούμε τον κόσμο γύρω μας και να αλληλεπιδρούμε με αυτόν. Το αποτέλεσμα αυτού είναι η επιβίωση. Τα αισθητήρια όργανα του σώματός μας δέχονται καθημερινά πολλά οπτικά, απτικά, ηχητικά, γευστικά και οσφρητικά ερεθίσματα, τα οποία ταξιδεύουν ως τον εγκέφαλο και εκείνος αποφασίζει με βάση τις εμπειρίες του, πώς να ανταποκριθεί σε αυτά.

Στις μέρες μας τα αισθητικά ερεθίσματα που δέχεται ο εγκέφαλος είναι άπειρα, καθώς η πλειοψηφία από εμάς ζεί σε μια χαοτική μεγαλούπολη, με πολλές απαιτήσεις και πολλή πληροφορία. Και τί συμβαίνει τότε; Ο εγκέφαλος αποσυντονίζεται. Αυτό δε συμβαίνει μόνο μία φορά. Αντιθέτως, συμβαίνει συνεχώς, σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, ακόμη και τη στιγμή που υποτίθεται οτι ξεκουραζόμαστε, αν για παράδειγμα κοιμηθούμε με την τηλεόραση ανοιχτή στο υπνοδωμάτιό μας.

Η πρακτική που θα περιγράψουμε σε αυτό το άρθρο αφορά την αφοσίωση σε κάθε μας αίσθηση ξεχωριστά, απομονώνοντας την από τις υπόλοιπες.

Η πρακτική ξεκινάει ως εξής:
Βρείτε ένα ήσυχο και απομονωμένο δωμάτιο ή χώρο, όπου νιώθετε απόλυτα ασφαλείς και χωρίς ενοχλήσεις.
Ξαπλώστε ή καθίστε αναπαυτικά ώστε η σπονδυλική σας στήλη να είναι ευθεία. Χαλαρώστε ο,τι σας σφίγγει. Κλείστε έξω από το δωμάτιο έγνοιες, άγχη και φροντίδες. Αφοσιωθείτε στον εαυτό σας, χωρίς σκέψεις να σας κατακλίζουν, με έναν αισιόδοξο συναίσθημα, χωρίς μεγάλο ενθουσιασμό.

Δοκιμάστε για μια στιγμή να αφοσιωθείτε στους ήχους που ακούτε γύρω σας. Αναγνωρίστε κάθε ήχο, χωρίς να προσκολλάτε σε κάποιον. Παρακολουθήστε τον παραμικρό ήχο που μπορεί να ακούσετε, αναγνωρίστε τον και προχωρήστε στον επόμενο. Ξεκινήστε από τους πιο μακρυνούς που μπορεί να εντοπίσετε, και προχωρήστε στους πιο κοντινούς, μέχρι να φτάσετε στους εσωτερκούς σας ήχους, αυτούς που παράγει το σώμα σας.
Έπειτα αφοσιωθείτε σε έναν ήχο, αυτόν της αναπνοής σας. Κλείστε για λίγο τα μάτια σας, πάρτε μια αναπνοή και παρατηρήστε τον ήχο της. Συγκεντρωθείτε για λίγο μόνο στην αίσθηση του ήχου της αναπνοής σας. Τί παρατηρείτε από αυτό; Ποιά είναι η επίδραση των ήχων ή ποιά η επίδραση της απόλυτης σιωπής;

Μείνετε στο δωμάτιο αυτό, μιας και ένα ήσυχο δωμάτιο είναι το ιδανικό για να απομονώσουμε τις αισθήσεις χωρίς περισπασμούς, και επικεντρωθείτε αυτή τη φορά σε ένα σταθερό σημείο στο χώρο με την αίσθηση της όρασης. Μπορείτε να βρείτε ένα αντικείμενο, ένα σταθερό σημείο, ή έναν πίνακα ζωγραφικής. Μείνετε προσηλωμένοι σε αυτό και ανακαλύψτε τί συμβαίνει καθώς συγκεντρώνετε την αίσθηση της όρασής σας σε αυτό το σημείο. Μπορείτε να περιεργαστείτε το αντικείμενο που κοιτάτε, το σχήμα ή το υλικό του, το χρώμα του. Ή μπορείτε απλά να κρατήσετε το βλέμμα σας συγκεντρωμένο σε ένα μόνο σημείο όπως ένα αναμμένο κερί.

Έπειτα κλείστε τα μάτια και αισθανθείτε κάθε τι που αγγίζει το σώμα σας. Τα μαλλιά σας, το παντελόνι σας, το λάστιχο της κάλτσας, τη μπλούζα σας, οτιδήποτε μπορεί να αγγίζει το σώμα, από ένα ρούχο, μέχρι τον αέρα στο δέρμα σας.
Τί παρατηρείτε μόλις επικεντρωθείτε στην αίσθηση της αφής;

Παρατηρήστε τί γεύση έχετε στη γλώσσα σας. Παρατηρήστε τις γεύσεις που νιώθετε, ή ακόμη και την υφή του σάλιου σας. Αναγνωρίστε όποια γεύση έρθει, πικρή, γλυκιά, ή αλμυρή. Επίσης μπορείτε να ανακαλέσετε την ανάμνηση της γεύσης ενός φαγητού. Τί συμβαίνει όταν επικεντρώνεστε στην αίσθηση της γεύσης; Ποιά συναισθήματα ξεπροβάλλουν, ή ακόμη και αναμνήσεις;

Και τέλος, επικεντρωθείτε στις οσμές που αναβλύζουν από το περιβάλλον γύρω σας ή απόμτο σώμα σας, τα μαλλιά σας. Αναγνωρίστε μία μία ξεχωριστά τις μυρωδιές που αντιλαμβάνεστε, και αναλογιστείτε τί συμβαίνει στο σώμα σας ή στο νου σας με κάθε ερέθισμα των οσμών. Μπορείτε και να ανακαλέσετε μια ευχάριστη οσμή.

Εντάξτε όλες αυτές τις πρακτικές στην καθημερινότητά σας. Φυσικά όχι τη στιγμή που οδηγείτε, ή που εργάζεστε ή τη στιγμή που τα αντανακλαστικά σας θα πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση. Αλλά μια άλλη στιγμή, όπως όταν πίνετε τον πρωινό σας καφέ. Εντοπίστε τη μυρωδιά του, συγκεντρωθείτε σε αυτή, περιεργαστείτε την. Και στην πρώτη σας γουλιά, νιώστε με όλη σας τη προσοχή τη γεύση στο στόμα σας, από το ζεστό σας καφέ. Η ιδέα του καφέ μπορεί να μην είναι η πιο οφέλιμη. Ίσως ένα φυσικός χυμός από φρέσκα φρούτα να ήταν πιο κατάλληλη, αλλά ας είμαστε αντικειμενικοί, οι περισσότεροι άνθρωποι ξυπνούν με έναν καφέ. Συγκεντρωθείτε όσο μπορείτε σε κάθε τι που βιώνετε στο παρόν. Ένα πράγμα τη φορά. Ζήστε το τώρα ακόμη και για λίγα δευτερόλεπτα.

Αναρωτηθείτε αν όλη αυτή η εξερεύνηση των αισθήσεων, σας έδωσε ένα σαφέστερο μήνυμα για τον τρόπο που ζείτε, ή για τα συναισθήματά σας, ή για ό,τι άλλο μπορεί να βιώσατε στο σώμα ή στον νού σας. Αναρωτηθείτε τί σας προσφέρει να σιωπάτε τις αισθήσεις, και τί σας προσφέρει να συγκεντρωθείτε στην ενεργοποίηση μόνο μιάς επιλεκτικά. Τι συμβαίνει όταν δε γεμίζετε τον νού σας με πάρα πολλά πράγματα μαζί, και του δίνετε το χρόνο να απολαύσει τις αισθήσεις που δέχεται χωρίς περισπασμούς.

Από έρευνες που έχουν γίνει σχετικά με την επίδραση του ήχου (η λέξη noise=ήχος, προέρχεται από τη λατινική λέξη noxia που μεταφράζεται ως hurt, harm, damage, injury = πόνος, βλάβη, ζημιά, τραυματισμός), φαίνεται οτι ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται τη σιωπή και απαντά ευεργετικά. Οι ήχοι έχουν μεγάλη επίδραση στον εγκέφαλο και τον ανθρώπινο οργανισμό και δημιουργούν στρές. Ο αναγεννητικός βιολόγος του πανεπιστημίου Duke, Imke Kirste, ανακάλυψε ότι δύο ώρες σιωπής την ημέρα προκάλεσαν την ανάπτυξη κυττάρων στον ιππόκαμπο, την περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη μνήμη. Τί συμβαίνει όμως με τη φλυαρία των άλλων αισθήσεων; Μήπως αν ελαττώσουμε τα ερεθίσματα που δεχόμαστε από το χαοτικό περιβάλλον των μεγαλουπόλεων που ζούμε, παρατηρήσουμε οτι ο εγκέφαλος αρχίζει να αλλάζει και βρίσκει όλες εκείνες τις λύσεις που μέχρι τώρα δυσκολευόμαστε να βρούμε; Δεν ξέρω, αλλά γιατί να μη δοκιμάσουμε να μάθουμε;